ลูกอมผงพุทธคุณ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค

ลูกอมผงพุทธคุณ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค ขนาดประมาณ 1.3ซม.(งานปั้นมือ แต่ละลูกไม่เท่ากัน)

คาถา
พุทธะ มะอะอุ นะโมพุทธายะ (1 จบ)

วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา วิระทาสี วิระทาสา วิระอิตถีโย พุทธัสสะ

มานีมามะ พุทธัสสะ สวาโหม 3, 5, 7, 9 จบ ตอนอาราธนาพระหรือลูกอมขึ้นสวมใส่ ก่อนนอน ตื่นนอน และตอนจบข้าวใส่บาตร  

เนื่องจากลูกอมผงพุทธคุณ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค จ.อยุธยา เป็นลูกอมที่หาพบเห็นได้ยากมากๆ "เนื้อหามวลสารเดียวกับผงด้านในที่อุดพระเนื้อดิน และพระพิมพ์ทรงสัตว์เนื้อผงพุทธคุณ มีคนเคยเห็นเคยสัมผัสตัวจริงเสียงจริงน้อย

หลวงพ่อปานท่านได้แจก พระเครื่อง และลูกอมผงพุทธคุณตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม พระพุทธศักราช 2460 เพราะเมื่อตอนที่หลวงพ่อปานท่านแจกพระเนื้อดิน ท่านได้พิมพ์ “ใบฝอย” (คำชี้แจง) วิธีใช้พระของท่านด้วย ในหนังสือสำคัญนี้ลงท้ายว่า ได้แจกตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ.2460 แสดงว่าพระของท่านได้เริ่มสร้างแจกตั้งแต่ประมาณปี พ.ศ.2460 

ขั้นตอนการสร้างพระของหลวงพ่อปานคือ ทำผงพระพุทธคุณ ท่านทำผง และลบผงด้วยตนเอง ทำเฉพาะในระหว่างวันเข้าพรรษาเท่านั้น ผงที่ทำได้แก่ ผงปถมัง ผงอิทธิเจ ผงตรีนิสิงเห และผงมหาราช ทำโดยปั้นขึ้นเป็นแท่ง เขียนอักขระลงบนกระดานชนวนแล้วลบผงรวบรวมไว้เพื่อ สร้างลูกอม พระเนื้อผงพุทธคุณ  และอุดลงบนด้านบนของพระเนื้อดินพิมพ์ทรงสัตว์ต่าง ดังนั้นผมจึงมีความเชื่ออย่างหนึ่งว่า พระไม่ว่าจะพิมพ์อะไร กับลูกอมของท่าน มีสรรพคุณเหมือนกันอย่างเดียวกัน วิธีอาราธนาการใช้อย่างเดียวกัน คือบูชา คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ ดั่งเช่นที่เคยบูชากันมา

พระพุทธคุณและความนิยม

พระเนื้อดินของหลวงพ่อปาน ท่านขึ้นชื่อว่ามีพุทธคุณในทางรักษาโรคภัยไข้เจ็บ กันคุณไสย และอาจอธิษฐานเสี่ยงทายในบางอย่าง เช่น ถ้าเดินทางจะไปดีมาดี มีลาภและมีสุข ขอให้พระเย็นในฝ่ามือ หากไม่ดีมีภัยอันตราย ก็จะร้อนในฝ่ามือ (สรรพคุณนี้หลวงพ่อปานท่านระบุไว้ในใบฝอยวิธีบูชาพระของท่านเอง) คุณปรีชา เอี่ยมธรรม (จ่าเปี๊ยก) นักเล่นพระรุ่นเก่าและนักเขียนเรื่องพระเครื่องที่มีชื่อได้เล่าว่า พระหลวงพ่อปานนั้นขึ้นชื่อในทางรักษาโรคและเป็นที่หวงแหนของคนรุ่นก่อนมาก เมื่อตอนเด็ก ๆ คุณปรีชาชอบขอพระจากคนทั่วไปซึ่งส่วนใหญ่จะให้ ไม่หวงกันนัก แต่มีอยู่รายหนึ่งไม่ยอมให้ คุณปรีชา เอี่ยมธรรม ได้เล่าว่า “....ผมจะขอพระที่เขาห้อยมากันคนละองค์ ส่วนใหญ่เป็นพระท้องถิ่น...ในชีวิตที่ขอพระตอนนั้นมีไม่ให้อยู่คนเดียว จำได้แม่น แกให้เหตุผลว่าถ้าแกให้ผมเอาไป เท่ากับเอาหมอไปจากหมู่บ้านเขาเลย พระองค์นั้นคือพระหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค พิมพ์อะไรจำไม่ได้ นั่นเป็นเพราะสมัยนั้นการแพทย์ยังไปไม่ถึง ใครจะเป็นอะไรก็จะเอาพระมาแช่น้ำดื่มแก้โรคนั้นโรคนี้กัน